Gdyby dotrwała do naszych czasów liczyłaby dziś blisko 200 lat. Wzniesiona w 1828 roku cerkiew parafialna p.w. św. Wielkiego Męczennika Dymitra w Teleśnicy Sannie była świątynią murowaną zlokalizowaną na krawędzi doliny Sanu około 200 metrów od rzeki po prawej stronie na skarpie w otoczeniu drzew.
Orientowana, trójdzielna cerkiew o powierzchni 270 metrów kwadratowych i kubaturze 1600 metrów sześciennych składała się z prostokątnego prezbiterium i babińca w tym samym kształcie. Około 1875 r. prace malarskie w cerkwi prowadził Antoni Bogdański. Świątynię remontowano dwukrotnie : w 1904 roku i 1927 roku.
Około 1950 roku w cerkwi istniały jeszcze podarty obraz barokowy z XVIII wieku o nieokreślonej tematyce oraz barokowy ołtarz z obrazem Świętej Trójcy. Po roku 1952 cerkiew stała opuszczona, a przez jakiś czas później służyła jako magazyn dla PGR-u.
W 1964 roku została wysadzona w powietrze, a gruzy po niej usunięte. W chwili obecnej miejsce w którym stała cerkiew zalane jest wodami Jeziora Solińskiego.
Obok cerkwi w tym samym czasie co cerkiew (1828) wzniesiona został dzwonnica, która była położona na południe od cerkwi nad skarpą. Zbudowana była ona z kamienia łamanego na zaprawie wapiennej, tynkowa i bielona.
Aktualnie na niewielkim fragmencie ziemi gdzie niegdyś znajdowała się wieś Teleśnica Sanna, na półwyspie zwanym Półwyspem Brossa do którego można dotrzeć tylko łodzią od strony Zatoki Teleśnickiej mieszka wraz z rodziną Krzysztof Bross – legenda Bieszczadów.
